Raport o stanie świata
O czym rozmawiamy w tym wydaniu
Kończy się rok 2024, kolejny rok wojny w Ukrainie, która się nie kończy, rok kolejnych setek tysięcy ofiar wśród żołnierzy i cywilów, rok oczekiwania na zwrot, który przyniósłby pokój, ale który nie oznaczałby kapitulacji Ukrainy, oczekiwania na jakiś cud dyplomacji w okolicznościach, w których dyplomacja nie działa.
Nie ma również końca wojna Izraela z Hamasem i Hezbollahem, choć tutaj więcej nadziei na horyzoncie, zwłaszcza po spektakularnym i błyskawicznym upadku reżimu Assada w Syrii. Bez huku, bez skomlenia nawet – rzeźnik z Damaszku po prostu wsiadł do samolotu i kryjąc się przed radarami oraz nacierającymi na stolicę rebeliantami zwiał do przyjaciół z Rosji.
To był rok powrotu Donalda Trumpa, czas pogrzebania nadziei amerykańskiego liberalnego mainstreamu, że jakoś to będzie, że nie trzeba nic robić, bo przecież centrum zawsze jakoś się utrzyma. Otóż nie, „centrum w odśrodkowym wirze” – jak mówił poeta – nie tylko w Ameryce. Również we Francji, w Niemczech, w Austrii, w krajach Benelux do głosu dochodzą politycy, pogardliwie zwani populistami, do których coraz więcej wyborców pogardy nie czuje, za to wiąże z nimi nadzieje. Może płonne, ale czyż niezrozumiałe?
Gdzie zmierza liberalna demokracja – czy wybory w Rumunii pokazują, że warto jej bronić, czy wręcz przeciwnie, że każdy demokratyczny werdykt może zostać wywrócony na przykład przez sądy. Pytania o przyszłość demokracji i wydolności tego systemu w dzisiejszym świecie mocno nas nurtowały w tym roku.
To był również kolejny rok postępu technologicznego. Granice, które kiedyś mozolnie przekraczaliśmy dziś – dzięki technologii, zwłaszcza sztucznej inteligencji coraz częściej są po prostu usuwane. To szansa na polepszenie ludzkiej egzystencji w sposób, o którym jeszcze dekadę temu nam się nie śniło, ale też zagrożenia: po co wybierać, skoro program wybierze za nas, po co myśleć, skoro wystarczy skrolować, po co chcieć, skoro nie wiadomo czego chcieć. Tylko co jest na końcu tej drogi?
O tym, co nas ekscytowało, poruszało, intrygowało i zniesmaczało przez ostatnie 12 miesięcy rozmawiamy w tym ostatnim tegorocznym wydaniu Raportu o stanie świata.
Goście: Agnieszka Bryc, Grzegorz Dobiecki, Jakub Dymek
Rozdziały
Występują

Agnieszka Bryc
Doktor politologii. jest absolwentką Instytutu Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (2000), gdzie uzyskała stopień doktora nauk politycznych w zakresie nauk o polityce ze specjalnością stosunki międzynarodowe.
Agnieszka Bryc pracuje na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Akademii Obrony Narodowej. Jest członkiem Rady Centrum Studiów Wschodnich. Redaktor naczelna czasopisma The Copernicus Journal of Political Science. Ponadto kieruje sekcją stosunków międzynarodowych w Polskim Towarzystwie Nauk Politycznych.
Fot. fot. Piotr Waniorek/zelaznastudio.pl

Grzegorz Dobiecki
Na co dzień gospodarz programu „Dzień na świecie” w telewizji Polsat News. W Raporcie autor cyklu felietonów „Świat z boku”.
Kontakt: grzegorz.dobiecki@raportostanieswiata.pl
Fot: Tomek Sikora

Dariusz Rosiak
Przyglądam się światu i opowiadam o nim przy pomocy słów i innych dźwięków.
Przez 13 lat prowadziłem Raport o stanie świata w radiowej Trójce. Od marca 2020 roku mój program jest finansowany przez Słuchaczy i ukazuje się na dostępnych platformach w formie podcastu.
Pracuję w mediach od lat osiemdziesiątych XX wieku. Zaczynałem w RFI w Paryżu, potem całe lata dziewięćdziesiąte spędziłem w BBC w Londynie.