Raport – sezon nieogórkowy
O czym rozmawiamy w tym wydaniu
Skoro lato – to podróże, skoro podróże – to samoloty. W 3. odcinku „Raportu – sezonu nieogórkowego” zapraszamy na rozmowę o lataniu. Nie o „technikaliach” czy karierze pilota, lecz o lotnictwie jako innym świecie, z którego można czerpać coś więcej niż bonusowe mile.
Czy prowadząc samoloty, nabywamy emocji i wrażeń dostępnych wyłącznie dla pilotów? Czy, podobnie jak astronauci, po wylądowaniu najchętniej rozmawiają oni między sobą – czyli z tymi, którzy rozumieją, o co w górze chodzi?
Jaki świat widać z wysokości kilkunastu kilometrów? Dlaczego pilotów zaprasza się na wystąpienia motywacyjne? Czemu lotnictwo dostarcza językowi tylu metafor? I czy kapitan to władca absolutny?
Gość: kapitan Piotr Czuban
Prowadzenie: Marcin Żyła
Realizacja: Kris Wawrzak
Występują

Marcin Żyła
jest dziennikarzem i wydawcą „Raportu o stanie świata” od 2024 r. Swoje pierwsze zagraniczne korespondencje pisał kilkanaście lat temu – dla „Tygodnika Powszechnego” – z państw byłej Jugosławii, gdzie śledził powojenne losy Bośni i Hercegowiny, Serbii i Kosowa.
Od ponad dekady zajmuje się tematyką migrantów, uchodźców i granic (reportaże z Lampedusy, wysp Morza Egejskiego, Bliskiego Wschodu, Ugandy czy Burkina Faso). Brał udział w akcjach ratowniczych statku „Lekarzy Bez Granic” na Morzu Śródziemnym, był w ruinach zniszczonego Mosulu. Mówi, że pracując przy tym temacie można pokazywać wielką zmianę świata – mieszczą się w nim i dramatyczne sceny z morza czy państw Sahelu, i dramat ludzi – oraz zachodnia Realpolitik.
Z Wysp Brytyjskich i USA Marcin relacjonował też brexit i pierwszą kampanię wyborczą Donalda Trumpa. Publikuje rozmowy z ludźmi kultury, materiały o kulturze Karpat i relacji człowieka z innymi zwierzętami. Jego teksty można czytać m.in. w „Polityce” i magazynie „Spotkania z Zabytkami”.
Jest laureatem Polskiej Nagrody im. Sérgio Viera de Mello (2023) przyznawanej za działania na rzecz pokojowego współistnienia społeczeństw, religii i kultur. W latach 2016-23 był zastępcą redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”, wcześniej pracował w wydawnictwie Znak. Prowadzi zajęcia w Instytucie Spraw Publicznych UJ i warsztaty reportażu. Czas dzieli między Kraków, gdzie pewnej środy się urodził, a Orawę, gdzie żyje od wiosny do pierwszych śniegów.